Tajne forum niczyje :P

Emo-Reggae-Techno-Skate

umieszczajcie tu swoje opowiadania, wiersze i te pe (jezeli takowe macie)

Emo-Reggae-Techno-Skate

to moze ja zaczne

to jest klimatyczne opowiadanko fantasy w klimatach WoW.
pisalem je w te wakacje, poniewaz bylo mi potrzebna do załozenia konta,
na pewnym elitarnym serverze.

Nadszedł kolejny dzień. Słonce świeci dwa razy mocniej niż w rodzimym Girionie. Wiatr przynosi znad pustyni duszny skwar, którego w żaden sposób nie chłodzi bliska rzeka. W falującym powietrzu widać zbliżającą się armię orków, już uszykowaną w linearnie ustawione kwadraty. Wbrew zapowiedziom naszego dowódcy Cyrusa, orkowie nadchodzą w całkowitym milczeniu, powoli, równym krokiem. Stojąca obok mnie Edria, moja elficka kompanta, wyglądała na zrezygnowaną.
- Po co? – zapytała mnie – Po co Veroberze zaciągnęliśmy się na tą wyprawę?
- Już nie pamiętasz? Złoto, łupy, wieczna chwała i tym podobne brednie.. Poza tym nie musze ci wspominać, że i tak nie mieliśmy w Girionie nic do roboty – odpowiadam
– Patrz!! Cyrus!!
Przed falangą pojawił się nasz dowódca. Wykrzykuje słowa zachęty, obiecuje zwycięstwo, bo przecież nic nie może się oprzeć tak znakomitym wojownikom. Podniesieni na duchu wojownicy śpiewają pean, czyli pieśń wojennego powodzenia. Nie specjalnie zwracam uwagę na jego przemówienie.<moje myśli skierowane są w inną strone> Jako taksjatcha, czyli dowódca oddziału złożonego z 200 ciężkozbrojnych piechurów uczestniczyłem w naradzie przed bitwą. Doskonale zdaje sobie sprawę w jak ciężkiej sytuacji się znajdujemy. Jest nas prawie dziesięć tysięcy, dziesięć tysięcy doskonale wyszkolonych najemników, lecz nadchodząca armia jest wielokrotnie liczniejsza. Wiem co nas tu czeka. Nawet jeżeli przedrzemy się jakoś przez zastępy orków to i tak czaka nas długi i wyczerpujący marsz przez wrogie ziemie.
Lewe skrzydło falangi, gdzie znajduje się mój oddział oparte jest o rzekę tak aby nacierający wrogowie nie mogli okrążyć nas od południa. Gorzej mają odziały znajdujące się na prawym skrzydle. To na nich skupi się uderzenie orków. Dziękuje bogom że nie jestem tam z moim oddziałem.
Nadeszli. Wreszcie oba wojska znajdują się około sześćset metrów od siebie. Kiedy opadłą chmura kurzu zobaczyłem, że na przeciw mnie zgrupowali się ludzie. <całe szczęście – myślę – pójdzie nam łatwo>. Ciężką przeprawę będzie miał Cyrus z orkami. Niech bogowie mu pomogą. Cyrus daje rozkaz ataku. <moje serce zaczyna bić mi coraz mocniej> Rozglądam sie i ku mojemu zdziwieniu w oczach moich żołnierzy nie dostrzegam strachu. <zdumienie> Na ich twarzach maluje się rutyna i nienawiść. Moi kompani tak długo czekali na ten dzień. Wkońcu doczekali dnia w którym, z odrobiną boskiej pomocy, bedzie im dane pomścić swoich braci poległych podczas długich wojen z orkami.
Lewe skrzydło rusza. Cyrus nie nakazuje frontalnego ataku, nie chce by prawa flanka została okrążona. Najemnicy śpiewają wojenne peany, przyspieszają kroku, wreszcie zrywają się do biegu. Cały czas uderzają włóczniami w tarcze. W czasie biegu doskonale zostaje utrzymana jedność falangi. Jako taksjatcha biegnę w pierwszym szeregu. Jeszcze sto metrów, pięćdziesiąt, zaczyna się walka. Dopiero teraz ułyszeć można dzikie okrzyki orkowych dowodcow. Moi żołnierze na tyle przywykli już do walk z orkami, ze te krzyki nie robią na nich większego wrażenia. W oddali widze osaczonego przez orkow Cyrusa, ale ten dzielny, odwarzany palladyn wycina w pien te plugawe stworzenia.
Mój oddzial zaczyna przedzierać się przez formację orków. Idzie nam nadzwyczaj dobrze. Nagle odwracam sie i widze jak Edria walczy z jakims orkowym hersztem. Nie raz było mi już dane widzieć ją w akcji. Jestem o nią całkowicie spokojny. Wkoncu owa bestia pada. Widzę pieczeć Hordy na jednej z ramion tego orka. Od razu doszedł do mnie fakt, iz ten własnie ork musi być kims ważnym. Na twarzach wszystkich walczacych orków zaczeła malować sie dzika furia. Nie wrózy to nic dobrego. Nagle jeden z orkowskich szamanów w akcie dzikiej, niezgłebionej furi posyła w Edrie ognisty pocisk.
Elfka odlatuje na ponad 20 metrów. Dostrzegam jak zwija sie z bólu. Pomyślałem, że nie moge jej stracić. Ona jest jedynym pozostałym przy życiu członkiem mojej rozsławionej niegdyś kompanii. Jeden z naszych kapłanów teleportuje ją na tyły frontu. Niech bogowie maja ją w opiece. <rozglądam się niespokojnie>
Naokoło siebie widze umierających ludzi z mojego oddzialu. Musze coś zrobić zanim zginie ich zbyt wielu. Pomyślałem teraz albo nigdy!
SZARŻA! - wrzasnęłem. Moi ludzie biegną z furią w szyki orków. Orkowie zaczynają powoli wycofywać sie. W ich szykach zapanował chaos.
W oddali widze ich główno-dowodzącego generała Khel'Zumbiela. Doskonale zdaje sobie sprawe, ze przegrywa tą bitwe. Na jego oczach maluje sie niepokój. W akcie desperackji wysyła wilczych jeżdzców, elitarną orkową jednostkę do ataku. Doskonale wiem ze to ich ostatnia szansa na wygraną. Ale my jesteśmy dobrze przygotowani na tą ewentualność. .
Wilcze doły.
Część wilczych jezdzcow wpada do dołow. Z niedobitkami tego elitarnego odziału bez problemow rozprawia sie Cyrus i jego jazda. Widze zdziwienie i strach na oczach wszystkich orkowych żołnierzy. Generał Cyrus wydaje rozkaz do frontalnego ataku. <mamy ich, pomyśłałem> Orkowie zaczynają wycofywac sie. Khel'Zumbiel wysyła rozkazy do ataku, ale jego podopieczni nie słuchaja sie go. W akcie ostatecznej rozpaczy orkowie zaczynaja uciekać do pobliskich lasow. Bitwa jest wygrana. Jak to zwykli robić generałowie orkow po przegranych bitwach Khel'Zumbiel podcina sobie gardło i wten sposob odbiera sobie życie. Doskonale wiedział, ze gdyby wrócił do swojego kraju jako przegrany, zabiliby go.
Po bitwie biegne odrazu do szkrzydla szpitalnego. Edria jest nieco poszarpana, ale wyjdzie z tego. Ogarnia mnie niesamowite szczeście, <nie moge usiedziec w jednym miejscu> wkoncu wygraliśmy tą niesamowitą bitwe, ale nie należy zapominać ze to wszystko jest zasługą bogow.

Emo-Reggae-Techno-Skate

przepraszam za mase literowek

nigdy tego nie poprawialem

zielona_lemonka

a ja nigdy tego nie przeczytam,
to będzie moja nowa lektUra ^^

mateusz

fajne

(przeczytalem do polowy)

(bo to kurde spac juz trzeba)

(doczytam jutro)

Ultraviolet_

Przeczytałam pierwsze zdanie.
Zobaczyłam `rodzinny Girion`i na tym skończyłam.

Nie cierpię tego typu literatury.
Poprostu.

MOD_miły-pan-bardzo

nie "rodzinny" tylko RODZIMY!

Ultraviolet_

no , właśnie rodzimy Razz

Emo-Reggae-Techno-Skate

nadal czekam na Wasze dzieła ;}

w sumie "rodzimy" i "rodzinny" to to samo, wiec nie ma róznicy.

MOD_miły-pan-bardzo

NIE, to nie to samo!

to 2 rózne przmiotniki!

Emo-Reggae-Techno-Skate

`rodzimy` brzmi zdecydowanie lepiej niz "rodzinny" ;}

mateusz

marcel

Emo-Reggae-Techno-Skate

Makaron

pawcio xD

MOD_miły-pan-bardzo

Jan

[kur.... to nie to.]

Emo-Reggae-Techno-Skate · Wysłany: Pią 1:50, 09 Mar 2012 Temat postu:

O kurwa...